There’s strength in numbers, and mutualization or pooling is a concrete expression of this principle. It is the action of pooling resources, goods, tools, etc., with economic or ecological objectives in mind. For example, it can be cheaper to rent a good screwdriver, or other objects and utensils you rarely use, than to buy them individually. At the same time, it’s also better for the environment and the preservation of resources: a single object benefits several users, reducing overproduction and its consequences, such as increased greenhouse gas emissions and pollution.  

The principle of pooling has long been the basis in insurance processes, such as risk pooling. An insurance company’s job is to spread the cost of a claim among individuals potentially exposed to the same risk. The insurer periodically collects premiums from all policyholders and uses them to compensate those who have actually suffered a loss.

Banks are based on the same principle. Banks pool everyone’s savings, offering savers a range of benefits and services. In this respect, banks are the realization of the principle of collective savings.

To widen the view, recent studies have also highlighted processes of mutualization between other living organisms: nature is not just a place of competition, there are sometimes surprising forms of collaboration and symbiosis. An example is the “Wood wide web”, the underground network created by fungi joining with plant roots in forests and other plant communities. The relations of fungi and plants are most commonly mutualistic, with all different partners benefiting. 

In our daily lives, we often come across only one example of mutualization, that of libraries for books. But today, we’re starting to share other things, like bikes or “shared” cars, and then lots of other objects, like sound systems, sewing machines and… screwdrivers! And there are still plenty of other objects and resources to be invented. 

Object libraries, which are developing rapidly around the world, apply the principle of mutualization or pooling to objects and tools, and help to limit expenditure and over-consumption.

See an example of scientific research dedicated to the analysis of object libraries: http://hb.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2%3A1192733&dswid=-3127

L’union fait la force, et la mutualisation ou mise en commun est une expression concrète de ce principe. C’est l’action de mettre en commun des ressources, des biens, des outils, etc., dans un but économique ou écologique. Par exemple, il peut être plus économique de louer une bonne perceuse-visseuse, ou d’autres objets et ustensiles que l’on utilise rarement, que de les acheter individuellement. En même temps, c’est aussi meilleur pour l’environnement et la préservation des ressources : un même objet profite à plusieurs utilisateurs, ce qui réduit la surproduction et ses conséquences, comme l’augmentation des émissions de gaz à effet de serre et la pollution.

Le principe de mutualisation est depuis longtemps à la base des processus d’assurance, comme la mutualisation des risques. Le rôle d’une compagnie d’assurance est de répartir le coût d’un sinistre entre les individus potentiellement exposés au même risque. L’assureur collecte périodiquement des primes auprès de tous les assurés et les utilise pour indemniser ceux qui ont effectivement subi un sinistre.

Les banques reposent sur le même principe. Elles mettent en commun l’épargne de chacun et offrent aux épargnants un ensemble d’avantages et de services. En ce sens, les banques sont la concrétisation du principe de l’épargne collective.

Pour élargir la vision, des études récentes ont également mis en évidence des processus de mutualisation entre d’autres organismes vivants : la nature n’est pas seulement un lieu de compétition, il existe parfois des formes surprenantes de collaboration et de symbiose. Un exemple est la “Wood wide web”, le réseau souterrain créé par les champignons qui s’associent aux racines des plantes dans les forêts et autres communautés végétales. Les relations entre les champignons et les plantes sont le plus souvent mutualistes, les différents partenaires en bénéficiant.

Dans notre vie quotidienne, nous ne rencontrons souvent qu’un seul exemple de mutualisation, celui des bibliothèques pour les livres. Mais aujourd’hui, on commence à partager d’autres choses, comme des vélos ou des voitures “partagées”, puis beaucoup d’autres objets, comme des sonos, des machines à coudre et… des perceuses-visseuse ! Et il y a encore beaucoup d’autres objets et ressources à inventer.

Les bibliothèques d’objets, qui se développent rapidement dans le monde, appliquent le principe de mutualisation ou de mise en commun des objets et des outils, et permettent de limiter les dépenses et la surconsommation.

Voir un exemple de recherche scientifique consacrée à l’analyse des bibliothèques d’objets, en anglais : http://hb.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2%3A1192733&dswid=-3127

Eendracht
maakt macht en mutualisatie of pooling is een mooie toepassing van dit
principe. Het gaat om het bundelen van middelen, goederen, gereedschappen, enz.
met economische of ecologische doelstellingen voor ogen. Zo kan het
bijvoorbeeld goedkoper zijn om een goede schroevendraaier of andere voorwerpen die
je zelden gebruikt, te huren dan om ze zelf aan te kopen. Tegelijkertijd is het
ook beter voor het milieu en het behoud van hulpbronnen: één voorwerp kan door
meerdere personen worden gebruikt, waardoor er minder sprake is van
overproductie en van andere bijbehorende gevolgen, zoals een verhoogde uitstoot
van broeikasgassen en vervuiling. 

Het
principe van pooling ligt al lang aan de basis van verzekeringsprocessen, zoals
risicopooling. Het is de taak van
een verzekeringsmaatschappij om de kosten van een claim te spreiden over
individuen die mogelijk blootstaan aan hetzelfde risico. De verzekeraar int
periodiek premies van alle polishouders en gebruikt deze om degenen die
daadwerkelijk een verlies hebben geleden, te compenseren.

Ook banken
zijn gebaseerd op hetzelfde principe. Banken bundelen ieders spaargeld en
bieden spaarders een scala aan voordelen en diensten. In dit opzicht zijn
banken de verwezenlijking van het principe
van collectief sparen.

Om de blik
te verruimen, hebben recente studies ook processen van mutualisatie tussen
andere levende organismen belicht: de natuur is niet alleen een plek van
competitie, er zijn soms verrassende vormen van samenwerking en symbiose. Een
voorbeeld is het “Wood wide web”, het ondergrondse netwerk dat wordt
gecreëerd door schimmels die zich verbinden met plantenwortels in bossen en
andere plantengemeenschappen. De relaties tussen schimmels en planten zijn
meestal mutualistisch, waarbij alle betrokken partijen profiteren.

In ons
dagelijks leven komen we vaak maar één voorbeeld van mutualisme tegen, namelijk
dat van bibliotheken voor boeken. Maar vandaag de dag beginnen we andere dingen
te delen, zoals fietsen of “gedeelde” auto’s, en nog veel meer andere
voorwerpen, zoals geluidssystemen, naaimachines en… schroevendraaiers! En er
zijn nog genoeg andere objecten en middelen die nog uitgevonden moeten worden.

Objectbibliotheken, die zich wereldwijd snel ontwikkelen, passen
het principe van mutualisatie of pooling toe op voorwerpen en gereedschapen om
uitgaven en overconsumptie te beperken.

Bekijk een
voorbeeld van wetenschappelijk onderzoek gewijd aan de analyse van
objectbibliotheken:http://hb.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2%3A1192733&dswid=-3127

Det er en
styrke å være mange, og gjensidiggjøring
eller pooling er et konkret uttrykk
for dette prinsippet. Det handler om å slå sammen ressurser, varer, verktøy
osv. med økonomiske eller økologiske mål for øye. Det kan for eksempel være
billigere å leie en god skrutrekker eller andre gjenstander og redskaper du sjelden
bruker, enn å kjøpe dem enkeltvis. Samtidig er det også bedre for miljøet og
bevaring av ressurser: En enkelt gjenstand kommer flere brukere til gode, noe
som reduserer overproduksjon og konsekvensene av dette, for eksempel økte
klimagassutslipp og forurensning. 

Prinsippet
om pooling har lenge ligget til grunn for forsikringsprosesser, for eksempel risikopooling. Forsikringsselskapets
oppgave er å fordele kostnadene ved en skade på personer som potensielt er
utsatt for den samme risikoen. Forsikringsselskapet samler med jevne mellomrom
inn premier fra alle forsikringstakere og bruker dem til å kompensere dem som
faktisk har lidd et tap.

Banker er
basert på samme prinsipp. Bankene samler alles sparepenger og tilbyr sparerne
en rekke fordeler og tjenester. I så måte er bankene virkeliggjøringen av prinsippet om kollektiv sparing.

For å
utvide perspektivet har nyere studier også satt søkelyset på gjensidige
prosesser mellom andre levende organismer: Naturen er ikke bare et sted for
konkurranse, det finnes noen ganger overraskende former for samarbeid og
symbiose. Et eksempel er “Wood wide web”, det underjordiske
nettverket som skapes av sopp og planterøtter i skoger og andre plantesamfunn.
Forholdet mellom sopp og planter er som oftest gjensidig, og alle de ulike
partnerne drar nytte av det.

I det
daglige møter vi ofte bare ett eksempel på gjensidighet, nemlig biblioteker for
bøker. Men i dag begynner vi å dele andre ting, som sykler eller
“delte” biler, og mange andre gjenstander, som lydanlegg, symaskiner
og… skrutrekkere! Og det finnes fortsatt mange andre gjenstander og ressurser
som kan oppfinnes.

Gjenstandsbibliotekene, som er i rask utvikling over hele verden, anvender prinsippet om
gjensidiggjøring eller pooling på gjenstander og verktøy, og bidrar til å
begrense utgifter og overforbruk.

Se et eksempel på vitenskapelig forskning som er dedikert til analyse av objektbiblioteker (på engelsk): http://hb.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2%3A1192733&dswid=-3127